Zalim mağdur

Haklıyken haksıza dönersin

öfkeni kontrol edemezsen

mağdurken zalim olursun

hem kendine

hem de karşındakine

Bil ki

öfke sadece zarardır

Senin

kendine kurduğun bir tuzaktır

Yaşın geldi ise kemale

yeter artık

kurma tuzak kendi kendine.

Zil

Zil çaldı. 

Baktım kapının gözünden

Aşk gelmiş

onca zaman sonra.

Parmak ucumda 

yürüdüm içeri sessizce.

Evde değilim sansın

ama yine gelsin diye.

 

Anası özlemiş

 

Eriyor,

gidiyor,

görüyorum başucundayım.

Tutuyor ellerimi sıkıca, 

bırakmıyor,

onunlayım.

Ağlamak yetersiz

hazin sonu bilirken.

Umutlar ölmüş

o hariç herkesin gözlerinde.

Yine de gülerek bakar

gözlerimin içine.

Yıkılma baba der sanki,

en güçlü aslında o içimizde.

Eriyor 

gidiyor

evladım ey Allah’ım.

Anası özlemiş

Yanına çağırıyor ey Allah’ım.

İki melek var artık iki omzumda.

Birisi karım, biri tek evladım.

Yalnız görür beni 

üzülür dostlarım.

Oysa koruyor beni

eşim,

evladım.

Açmadan solan gül

 

Babasız ve anasız büyütülmezsin,

Büyürsün. 

İstesen de istemesen de.

Yaş ilerledikçe tokatlar büyür

ama bıraktığı acı azalır.

Tokat atmayacak adam yanaştı mı

yadırgarsın, 

Doyasıya sarılmak varken

istemsiz geri itersin onu.

Çözülmemek için

düğüm üstüne düğüm atarsın benliğine.

Korunmak için ördüğün duvarla,

Kendi hücren olur zamanla.

Zar atarsın geleceğine,

ama kazanmaktan korkarsın.

Sevmeye çalışır biri seni,

beceremez dikenlerin yüzünden. 

Açmadan solan gül olmak

nedir sen iyi bilirsin.

Bir de elleri dikenlerinden kesik, 

o güle aşık olan zavallı.