Yine tektim

 

Rüzgâr gibi geçti ömrüm

Çok ağırlaştı yüküm

Usanmadım hep sevdim

sevdim dedim beni yedim.

Bu dünyadan vazgeçemedim.

geçseydim yenerdim.

Usanmadım sevdim

ama ben yine tektim.

Kaç yara aldı gönlüm

Bir an hayata küstüm

Beceremedim yine sevdim

kendi kendime yenildim.

Senlerden vazgeçemedim

geçseydim rahat ederdim.

Usanmadım sevdim

Ama ben yine tektim.

İz

 

İz kalmaz demiştin,

Yüreğimi gören kaçıyor.

Yara bere dolu gönlüm.

Akıtacak bir nehir yok içimi.

Hem aksam hem arınsam.

Kabasın diyorlar cevap vermeyince

Oysa saklanıyorum onlardan 

kan revan.

Dünün kararları 

bugünün utancı.

İlmikli bir ip lazım

bedeni taşıyacak.

Ruh debenlense de

içimde kalamayacak.

Zavallı diyecekler arkamdan

Oysa bilseler ben ne korkağım.

Altıma sıçtım yaşamaktan.

Ölmek çocuk oyuncağı.

cesur yürek (6dk.)

O sahne, evet o sahnenin üstüne henüz görmedim. Kendi adıma söylüyorum ama gerçekten sizlerin de aynı fikirde olduğunu düşünüyorum. O bıçağın direğe bağlı kadının boğazını yararak hızla çekilişi ve kadının tek nefeste ölüşü. Sanki filmin başında film bitmiş gibi. "Artık ne olacak ki film izlenebilir olacak?" diye düşünüyorsun. İntikam mı? İntikamını alsa bile kocası, bir daha öyle bir aşkı yaşayamayacağını bilmek seni teselli etmiyor ki. Bazı kayıpların asla telafisi olamaz. Sadece gider ve biter. Yerini dolduran olmaz, sen de yerine ne koysan tutmaz. Tuğlalardan kaleler örersin kimse girmesin artık içeri diye. Kimsenin aşamadığı surları, biri gelir bir fiske ile yıkar girer, şaşarsın surlarının yıkılmışlığına, o şaşkınlıkta senin gönlünü kafesler. Boşa çıkar tüm yeminler. Eğer gönlün boş kalsın istiyorsan aksine surlar örme, yol geçen hanı gibi ol. Herkese hoş geldin, güle güle. Korkun yok konaklayandan, kalsın diye bir endişen de yok. Sen hancısın onlar yolcu. Hancı olacağım günleri arzu etmiyorum, ama gerekirse hancı olarak geleni geçeni çok güzel ağırlayabileceğimi biliyorum.