Eriyor,
gidiyor,
görüyorum başucundayım.
Tutuyor ellerimi sıkıca,
bırakmıyor,
onunlayım.
Ağlamak yetersiz
hazin sonu bilirken.
Umutlar ölmüş
o hariç herkesin gözlerinde.
Yine de gülerek bakar
gözlerimin içine.
Yıkılma baba der sanki,
en güçlü aslında o içimizde.
Eriyor
gidiyor
evladım ey Allah’ım.
Anası özlemiş
Yanına çağırıyor ey Allah’ım.
İki melek var artık iki omzumda.
Birisi karım, biri tek evladım.
Yalnız görür beni
üzülür dostlarım.
Oysa koruyor beni
eşim,
evladım.