Gri benim rengim,
Biraz kara biraz ak işte.
Kim mavi, kim yeşil?
Ben bilemedim.
Beyaz bulutlara imrenirdim.
Ama gri bulutlardan nasiplendim.
Kara yüzlülerden çekinirdim,
Ama ak gülümseyenlere yenildim.
Griyim dedim,
Hepsinden zılgıt yedim.
Beyaz bir çakıl taşını,
Koydum sapanımın meşinine,
Kime fırlattıysam o taşı,
Döndü geldi
yardı benim başı.
Sordular bana
hangi gezegendensin
Dedim ki
en belalısından.
Sordular yine
ömrünüz kaç yıl
Dedim ki
doğarken ölenler de var
öldükçe yeniden doğanlar da.
Anlamadılar sordular,
Yoksa ölümsüzlüğü mü buldunuz
Dedim ki
Her can elbet ölür
Ama canlar için
canını veren ölümsüzdür.
İyice karıştı
uzun konik kafaları
Sordular ki
Sizin en akıllınız sen misin
Dedim ki
Bu dünyada
başkasını kendinden akıllı
bulanımız yoktur.
Sordular ki
Sizin medeniyetinizden
neyi almalıyız.
Dedim ki
İnsan diye ne görüyorsan
al götür.
Hiç değilse
maviş dünya kurtulsun.