Yalnızlık

 

Eylülü sevmem pek

Nedense 

ayrılığı hatırlatır

Yalnızlığı seviyorum

Öylece bulutları seyretmeyi.

Çimlere yatmış

göğe bakarken 

yüzüne düşen ilk yağmur tanesi.

Mutluluk verir

gülersin istemsiz.

Yalnızlığı seviyorum

çünkü sensizliğin tesellisi.

Yine tektim

 

Rüzgâr gibi geçti ömrüm

Çok ağırlaştı yüküm

Usanmadım hep sevdim

sevdim dedim beni yedim.

Bu dünyadan vazgeçemedim.

geçseydim yenerdim.

Usanmadım sevdim

ama ben yine tektim.

Kaç yara aldı gönlüm

Bir an hayata küstüm

Beceremedim yine sevdim

kendi kendime yenildim.

Senlerden vazgeçemedim

geçseydim rahat ederdim.

Usanmadım sevdim

Ama ben yine tektim.

Yüz çevirdim

 

Yüz çevirdim

tereddütsüz kalp kırana.

Yüz çevirdim

beni henüz kırmamış olsa da.

Yüz çevirdim

usanmadan dedikodu yapana.

Yüz çevirdim

benim dedikodumu henüz

yapmamış olsa da.

Yüz çevirdim

ayıbını överek anlatana

Yüz çevirdim

ayıbı benim ayıbım olmasa da.

Yüzümü kime dönücem

Sırtımı kime yaslıycam

artık bilemedim.

Kalabalıklar içinde

yalnız kaldım.

Derdimi kendimden

başkasına söyleyemedim.

Zafer

Marifet hangisidir dosttum

Bilip susmak mı

Söyleyip çekilmek mi

Savaşıp yenmek mi

Hangi savaşı 

Kim kazanmış dosttum

Çocukların yetim kaldığı,

Bebelerin ilk adımını

atamadan öldüğü

Hangi savaşı 

kim kazanmış dosttum

Sözlükten sileceksen bir kelime

Zafer olsun o bence

Zira hiçbir savaş

zafer ile bitmez

Biz acizlerin

günahlarımıza af beklentisidir

Zafer dediğin dosttum.