Akbaba gibi

Bir gemideyiz

dalgalı koca deniz

Gökyüzü günlerdir kapalı

Rüzgarın yönü belirsiz

Gün gece kalmamış

Sadece sakin bir koy

beklentisi.

Akıntının gücüyle

esniyor koca güverte

tırsıyoruz sağlam.

Açız zaten günlerdir

Erzak bitti biteli

üç kişi öldü açlıktan.

Ölülerini gömdük denize

adeta bir adak gibi.

Sakinlemedi yine de

Yetmedi verdiğimiz

Bizi de istiyor belli.

Adak cesetleri

erzak yapsaydık iyiydi.

Birbirimizi süzüyoruz gizliden

Olduk koca denizin ortasında

bir grup akbaba gibi.

Menemen

 

Kelepçeler ellerimde 

Jandarmalar kollarımda

Adım adım 

mahpushane kapısına.

Pişmanlık desen yok

Korku desen yok

Kalan ömrüm bom bok.

Aç şu koğuşun kapısını 

gardiyan.

Girelim içeri de,

kaderdaşlarımızla 

aynı tavadan

menemen yiyelim.

Bandıra bandıra ekmeği,

karanlığı aydın edelim. 

Konik kafalılar

 

Sordular bana

hangi gezegendensin

Dedim ki

en belalısından.

Sordular yine

ömrünüz kaç yıl

Dedim ki

doğarken ölenler de var

öldükçe yeniden doğanlar da.

Anlamadılar sordular,

Yoksa ölümsüzlüğü mü buldunuz

Dedim ki

Her can elbet ölür

Ama canlar için

canını veren ölümsüzdür.

İyice karıştı

uzun konik kafaları

Sordular ki

Sizin en akıllınız sen misin

Dedim ki

Bu dünyada

başkasını kendinden akıllı

bulanımız yoktur.

Sordular ki

Sizin medeniyetinizden

neyi almalıyız.

Dedim ki

İnsan diye ne görüyorsan

al götür.

Hiç değilse

maviş dünya kurtulsun.