Salıncak sırasındayım.
Sıram ne zaman gelir
bilmiyorum.
Sallanan sıkılacak da
inecek salıncaktan.
Onun sıkılganlığının
başlangıcı,
Benim eğlencemin
başlangıcı.
Gülerek sallanıyor hala
daha yukarıya gitmek istercesine,
zorluyor kendini hızlıca sallanmaya.
İştahımı kabartmak onun gayesi
eğlenmek değil biliyorum.
Beklememden haz alıyor.
İşkence bana;
sallanmak değil artık onunkisi.
Sallanmak için değil,
yenilmemek için benimkisi.
Piyanonun tuşları
gibi,
beyaz ve siyahlarım var.
Az da olsa
var siyahlarım.
Ruhumun benzersiz
melodisinde,
Onların da tonlarına
ihtiyacım var.
Kal orada,
orada mutlu ol.
Olmasan da ol.
Zira ben
ben değilim artık.
Koşulsuz seni seven,
Kaprislerini
sineye çeken,
Sevildiğini hissetmese de
Bir umutla seven,
O cılız ruhlu adam
değilim artık.
Kal orada,
orada aşık ol,
olmasan da ol.
Zira ben sana
tutsak değilim artık.
Son gelir.
Son nedir?
Son başlangıç ise
Sondan korku
nedendir?
Son gelir,
beklemesen de gelir.
İlmin ne kadar
olursa olsun,
hazır değilsindir.
Son gelir,
Eksik tamamlarız hayatı.
Ekside tamamlarız.
Sonu davet eden de biziz,
gelmesine şaşıran da.
Sonumuz geldi;
Nuh'un gemisi yok ki binecek.
Devam etmek yok artık.
Son dediğin budur.
Bilirsin, korkarsın.
Ama kaçamazsın.
Pişman bile olamazsın.
Olan olmuştur artık.
Tüm yaratılmışlarla beraber
hesabını beklersin.
Son gelir,
beklemesen de gelir.
Bizi bize bırakmadılar
Trend dediler,
Moda dediler,
Bizi bizden ettiler.
Özümüz nostalji oldu.
Bakıp bakıp mazimize
Biz ne güzel insanlardık diyoruz.
Geçmişimizden hatırladıklarımızla,
kendimizi avutuyoruz.
Bizi başka bir biz yaptılar,
Öz olmayan halimizle övünüyoruz.
Çok matahmış gibi,
an an cümle alemle
paylaşıyoruz.
Neden utanacağımızı unuttuk.
Esasında
utanmayı unuttuk.
Kızgınım ama,
Kızacak kimse yok.
Ezsem, yıksam ortalığı
ne fayda.
Kaybedilenlerin
dönüşü yok.
Bir mum yaktım,
alevinde yandım ama
aydınlanamadım.
Mum olsaydım,
Hem yanar hiç olurdum,
hem de aydınlatırdım.
Elimde bir balta,
gür ağaçların
ormanındayım.
En cılızını bulsam da,
kessem körelmeden baltam.
Koca çınarların arasında,
Utanarak arıyorum
en cılızını.
Baltam keskin yeterince,
Körelmiş olan
benim zaaflarım.
En cılızını bile kesecek
kuvveti kendimde bulamıyorum.
Sırtımda bir çanta
Elimde bir bilet,
Tek kişilik macera
benimkisi.
Dışardan görüntüm
dökük.
Ama bir o kadar da
özgürüm.
Nerde durucam
bilmiyorum.
Geri dönüşüm
olur mu acaba buralara.
Arzum mutlu
olacağım yerde
kalmak.
Çocuklarım çekik
gözlü olur belki,
Belki de
çikolata renkli.
Macera desem de
Kendini arayıp
bulmak benimkisi.