Kadın doğmak
doğuştan azize olmak
Anlamaz her erkek kafası
Anam anam der
ama ana olan
her kadını
bir görmez erkek kafası
Aşığım diye bir kadına yalvarır
her kadının bir seveni var
anlamaz erkek kafası
Namusuna laf söyletmez
gözleri tüm kadınları gezer
utanmaz erkek kafası.
Kadın emanettir Yaratandan
Kutsaldır, mabettir
anlamaz her erkek kafası
Mutlu kadınla
hayat mutludur
Bilir ama
bilmezden gelir erkek kafası.
Gri benim rengim,
Biraz kara biraz ak işte.
Kim mavi, kim yeşil?
Ben bilemedim.
Beyaz bulutlara imrenirdim.
Ama gri bulutlardan nasiplendim.
Kara yüzlülerden çekinirdim,
Ama ak gülümseyenlere yenildim.
Griyim dedim,
Hepsinden zılgıt yedim.
Beyaz bir çakıl taşını,
Koydum sapanımın meşinine,
Kime fırlattıysam o taşı,
Döndü geldi
yardı benim başı.
Dünya
ah dünya
Bildim ama
yenemedim seni
Gitmek isterdim senden
alamadım henüz izni
Dünya
ah dünya
Ben unutsam da
Şeytan unutturmuyor seni.
Kırlardan mı geliyor bu duman kokusu?
Beyaz güvercin mi felaket habercisi?
Melekler mi oldu kötülüğün temsilcisi?
Dengelerin kaybolduğu an mı bu an?
Yalnızlık istenen mi,
yoksa sınırları zorlayan mı?
Yok mu kayan bu yıldızı tutacak olan?
Gidiyorum hareket etmeden hareketsizliğe.
Geldiğim yere dönüyorum,
Bitti artık yalnızlık;
vuslata eriyorum.
Eylülü sevmem pek
Nedense
ayrılığı hatırlatır
Yalnızlığı seviyorum
Öylece bulutları seyretmeyi.
Çimlere yatmış
göğe bakarken
yüzüne düşen ilk yağmur tanesi.
Mutluluk verir
gülersin istemsiz.
Yalnızlığı seviyorum
çünkü sensizliğin tesellisi.
Rüzgâr gibi geçti ömrüm
Çok ağırlaştı yüküm
Usanmadım hep sevdim
sevdim dedim beni yedim.
Bu dünyadan vazgeçemedim.
geçseydim yenerdim.
Usanmadım sevdim
ama ben yine tektim.
Kaç yara aldı gönlüm
Bir an hayata küstüm
Beceremedim yine sevdim
kendi kendime yenildim.
Senlerden vazgeçemedim
geçseydim rahat ederdim.
Usanmadım sevdim
Ama ben yine tektim.
Yüz çevirdim
tereddütsüz kalp kırana.
Yüz çevirdim
beni henüz kırmamış olsa da.
Yüz çevirdim
usanmadan dedikodu yapana.
Yüz çevirdim
benim dedikodumu henüz
yapmamış olsa da.
Yüz çevirdim
ayıbını överek anlatana
Yüz çevirdim
ayıbı benim ayıbım olmasa da.
Yüzümü kime dönücem
Sırtımı kime yaslıycam
artık bilemedim.
Kalabalıklar içinde
yalnız kaldım.
Derdimi kendimden
başkasına söyleyemedim.
Marifet hangisidir dosttum
Bilip susmak mı
Söyleyip çekilmek mi
Savaşıp yenmek mi
Hangi savaşı
Kim kazanmış dosttum
Çocukların yetim kaldığı,
Bebelerin ilk adımını
atamadan öldüğü
Hangi savaşı
kim kazanmış dosttum
Sözlükten sileceksen bir kelime
Zafer olsun o bence
Zira hiçbir savaş
zafer ile bitmez
Biz acizlerin
günahlarımıza af beklentisidir
Zafer dediğin dosttum.
Haklıyken haksıza dönersin
öfkeni kontrol edemezsen
mağdurken zalim olursun
hem kendine
hem de karşındakine
Bil ki
öfke sadece zarardır
Senin
kendine kurduğun bir tuzaktır
Yaşın geldi ise kemale
yeter artık
kurma tuzak kendi kendine.