Karşı cins tarafından asla yaşamak istemediğimiz duygu çökmesinin, kendimizi aşağılanmış hissetmekten başka bir tetikçisi var mı?
Bazı duygular olgunluk dereceniz ne olursa olsun sizi alaşağı edebilir. Bir yarasa iseniz gündüz avlanamazsınız. Bilirsiniz ki gece sizin için gündüzdür.
Kendi sıfatını çözememiş bir şahıs, gece mi gündüz mü av zamanı onun için nasıl bilsin? Takım elbise ile sahilden denize girmeye çalışan bir adamı gören herkes, '' Sanırım intihar edecek.'' diye yorumlar.
İşte böyle gülünç durumlara düşürüyoruz birlikteliklerimizde kendimizi. Yarasa olduğumuzdan habersiz gündüz av ararken, ya da takım elbise ile sahilde suyun soğukluğuna alışmaya çalışırken.
Komik ve tezat olanların çoğunlukta olduğu bir sürü yaşamında, sadece tek kişinin farkındalığı ne kadar etkin olabilir? Tabi kendi benliğinin gelişimini sağlamanın dışında.
Bilmek suçtur; illa öğretmek takıntın yada egon varsa. Ama kuyu görürsen kendini, bilgini de içindeki su; birileri ipinin uzunluğu ve kendi iç susuzluğu kararınca nasiplenecektir o kuyudan.
